تو چون بهار..
در شاخسار پاییزی من
شکوفایی غنچه گلهای وحشی یاس را
به رویش فرا خواندی
تو در تنهایی دستانم
تولد واژه های عاشقانه را
به ترانه طپشهای دل خواندی
تو با شیرینی نگاهت
هراس دلتنگی حلقه تکرار را
به طراوت حسی تازه فرا خواندی
جنگل سبز..
گسترد برگ طلایی
به گام تو
عشق ..
شراب گشت
لبریز شد از جام تو
مهر است
مهربانی نگاه و لبخند نشسته بر لبان تو
این راز عاشقیست
که نشسته به جان تو
تو آمدی و پرچین های کوچه باغ دل
ز جا برخواست
زمان ایستاد ...
بر قلب من
نام تو را بنگاشت
تو لیلا تر از لیلا
تو زیباتر از رویا
تویی جان تویی عشقم
تویی امید هر فردا
بزن بر رقصند ه بر بادی
که بر قلبش تو عشق دادی
رضا گشته کنون عاشق
به آن عشقی که تو زادی
بیا ای همسر زیبا
شب دل را چراغان کن
زمین تنگ است برای عشق
به رویایم تو مهمان کن
کلمات کلیدی:
