دیشب بود که خیال مرا برد تا معنای زندگی . .به راستی زندگی را با حقیقت و رو به ثبات زنده ام؟ یا اسیر باطل و لحظه هایی بی ثبات در فنای روزمرگی جاریم ؟ به غمها ،دلهره ها و پریشانیها نگاه میکنم . .همه ریشه در نادانی و اسارت ذهنی دارد که اسیر سیاهیست و انچه از دست داده ام لذت سفر در نور است که هر لحظه اش شوق است و عشق و نشاط .زندگی حقیقی را فراموش کردند و در اسارت خود فانی به پریشانی رسیدن . .به عشق فکر کردم دریافتم عشق یعنی بی نیازی از معشوق و نثار بی شرط. .انگاه که در طلب چیزی نباشی جز نثار از ته دل . .انگاه عشق را دریافته ای ..و ارامش و نشاط معنای بودنت میشود .با خود گفتم عجیب است ادمی که هزاران درد و رنج را به زحمت خریدار است و از به دست اوردنش در فغان . .به این هم اندیشیدم که انچه هستیم . .زاویه دید و ذهنیست که خود انتخاب کرده ایم .اگر باور خود و تمرکز خود را تغییر دهیم تمام هستی تغییر میکند .نظر شما چیست؟ باورم این است میتوان در فراق مست وصال بود میتوان در هجران از لذت بوسه ها آواز خواند و رقصید .میتوان در رنج پر بود از لذت بی حد و مرز نشاط دریافت زیباترین هدیه زندگی..میتوان جاری بود در لحظه ها و پای هر ذره خاک دانه ای کاشت از گل همیشه بهار عشق.........

بلیط هواپیما کیش به رامسر