تو پر از دل دل رسوایی دل کندن بود

من پر از حس قشنگ بودن کنار تو

تو پر از هوای سرد بی خبر رفتن بود

سهم تو از من و دل، دلم ولی بی من بود

سهم من از تو فقط یه گوشه جون کندن بود

زدمش، شکستمش، کندم و انداختم دور

حیوانی خسته دلم تو راه برگشتن بود